Od paru dni chodzi za mną energia Lilith. Chociaż pisałam o niej w Mandali Cienia, dziś mam ochotę napisać kolejny artykuł o niej. Przedstawię swoje osobiste przemyślenia i refleksje w temacie relacji damsko-męskich.

Zacznę od tego, że spotykałam mężczyzn, którzy czują w sobie Boginię, i pragną ją uświęcać w kobiecie. Poznałam też klasycznych mizoginów, którzy próbowali gasić światło kobiety, bo tak silna była w nich potrzeba rywalizacji z żeńskością i próba jej podporządkowania. Dzieje się to nawet w komunikacji z osobami zajmującymi się duchowością. Naiwnie myślałam, że takie kontakty powinny być oparte na miłości i akceptacji. Niestety w środowiskach duchowych, funkcjonują te same stereotypy i mentalne „polowania na czarownice” co w życiu codziennym. Nie chcę tu bronić kobiet – wśród nich są też i takie, które pod płaszczem ideologii dają upust pogardzie i nienawiści do ludzi. Toksyczność jest niezależna od płci i zajmowanej pozycji.

Żeńskości nie wiążemy bowiem tylko z żywiołem wody, uległością i zgodą. U kobiety bywają okresy, gdy odzywa się w niej „rogata” osobowość w stylu Lilith. Im bardziej pozwala jej przemawiać, tym więcej wzbudzić może skrajnych emocji w otoczeniu  – od podziwu i zauroczenia, po lęk i potrzebę negacji.  Energia żeńskości  ma swoje budujące i niszczycielskie zastosowanie. Żeńskość, która zintegrowała swego Animusa, używa już nie tylko Wody, ale i Ognia, będąc kompletną w swych umiejętnościach. Sztuką jest rozpoznać je i wiedzieć kiedy i jak używać, aby nie czynić sobie ani nikomu krzywdy. Musimy wtedy decydować, kiedy wchodzić w dany układ i go rozwijać, a kiedy wycofać. Z czasem poprawiamy relacje z otoczeniem, czując pełnię żeńskości i nowe możliwości wyrażania siebie, poza dotychczasowymi schematami.

Zauważyć można, że mężczyźni, którzy nie boją się Bogini w kobietach, są wręcz zauroczeni jej pozornie sprzecznymi obliczami.  Mniej lub bardziej świadomie pokochali zbuntowaną, mocną stronę żeńskości. Tę, która w pozytywie daje dumę, świadomość swojej wartości, niezależność, siłę, charakter i rozbudzoną seksualność. W wersji drapieżnej uosabia łamanie i wykorzystywanie mężczyzn, toksyczną dominację, niewierność, egoizm, wyrodność, ucieczkę. Tych cech bano się od zawsze, dlatego zwalczano kobiety nieprzewidywalne, myślące inaczej.

Przypomnę, że Lilith to nieposkromiona Córka Boga, która wolała uciec i pogrążyć w „upadku”, niż służyć mężczyźnie w niebie (w domyśle: być pionkiem systemu patriarchalnego). Jako pierwsza istota żeńska wyraziła swoje zdanie i sprzeciw, dlatego uczynioną ją partnerką Szatana, który jest z kolei zbuntowanym Synem Boga.

Oboje symbolizują łamiącą schematy, ekspansywną naturę płci. Te figury tożsamości są w każdym z nas, choć różnie nazywane i odbierane. Możemy im przypisać zachowania agresywne i narcystyczne, a w pozytywie – umiejętność przetrwania i zadbania o siebie. Niestety w fanatycznych środowiskach, kobiety niepokorne i zbyt inteligentne wiązano z  diabłem, torturowano je i palono na stosach. Bano się kobiet, które inteligencją i wiedzą górują nad otoczeniem,  nie mówiąc o ich seksualności, która w tym wypadku wręcz przerażała świat mężczyzn i rodziła na jej punkcie niezdrowe obsesje.

Dziś nie palimy kobiet na stosach, ale wciąż pokutuje strach i niechęć do tych, które odważają się same decydować o swoim ciele i duszy. Ma to miejsce na przykład w społeczeństwach, gdzie blokuje się głos kobiet. W niektórych kręgach patriarchalnych, kobietę zakrywa się od stóp do głów, by nie prowokowała swymi wdziękami mężczyzn. Chroni się ich bowiem przed wzięciem pełnej odpowiedzialności za swój popęd seksualny.  Dodatkowo w kulturach, gdzie ubezwłasnowolnia się płeć żeńską, mężczyźni podświadomie boją się, że nie sprostają kobiecie silnej i samodzielnej. Czują się bezpieczniej, gdy uzależnią ją od siebie we wszystkich sferach życia. Oczywiście tym sposobem, sami stają się niewolnikami swych ról.

Pamiętajmy jednak, że ten stan utrzymują też kobiety, które godzą się na takie traktowanie, bo nie znają innej perspektywy.  Zamiast wspierać dążenia swych sióstr do wolności, stają się ich przeciwniczkami. Nazywane są z tego powodu „strażniczkami patriarchatu”. To one służą opresyjnemu systemowi i usprawiedliwiają jego agresję, przymykając oczy na zbrodnie dokonywane na własnych córkach, ciotkach, matkach. Nierzadko w tych okaleczeniach same biorą udział.

Mimo wszystko, jest to kwestią czasu, gdy duch wolności  masowo się odezwie w ludziach całego świata i dokona zmian w globalnej świadomości. Dzieje się to już od dziesiątek lat w Europie. W tym nieuchronnym procesie ogromną rolę odegrać musi edukacja, zyskanie pełnych praw obywatelskich i możliwość podejmowania zawodu w zgodzie z osobistymi preferencjami, a nie ze względu na płeć. Dzięki temu męska część populacji wyjdzie z dotychczasowych przekonań i uwarunkowań społecznych, otwierając się na partnerską rolę kobiet, bez dziecinnego lęku, że od nich ucieknie czy ich zdradzi, jak tylko będzie samodzielna. Świadome relacje miłosne oparte są nie na zależności SILNY – SŁABY, ale przyjaźni i szacunku.

Tym, który dwa tysiące lat temu w kulturze monogamicznej  docenił cechy „męskie” w kobiecie był Jezus. Osobiście odbieram ten mit tak, że zainteresował się Marią Magdaleną (niesłusznie zresztą utożsamianej przez wieki z nierządnicą, a nierząd to cechy upadłej kobiety, czyli także Lilith)  bo wyróżniała się na tle innych kobiet. Wcześniej była „opętana”, wiec tu również pasuje do symbolu Lilith, demonicznej, niebezpiecznej żeńskości. Oczywiście wiemy, że kierowała nią trauma. Gdy Jezus obdarzył ją miłością bezwarunkową, nastąpiła w niej przemiana. Boleść duchowa ustąpiła pod naporem pozytywnego bieguna mocy.  Zaczęła się ich przyjaźń i wspólna podróż. Maria Magdalena chłonęła wiedzę swojego mistrza i wspierała we wszystkim.  Rozumiała i dzieliła z nim pasję, dlatego niektórzy apostołowie byli o nią zazdrośni. Trzeba tu jeszcze dodać, że w tamtych czasach nauki duchowe pobierali mężczyźni, kobiety zaś nie miały takich praw. Służyły bardziej do zaspakajania potrzeb seksualnych mężów, rodzenia dzieci i dbania o dom. Na tym tle Maria Magdalena jest ewenementem, i wytoczyła pewną ścieżkę kobietom w chrześcijańskiej kulturze.

Choć droga do wolności i prawa do edukacji zajęła kobietom tysiące lat, to świat przyspieszy w tym kierunku. Bogini się budzi, a Bóg  patrzy na nią z zachwytem, bo oto ma małżonkę, która fascynuje go swym intelektem, działaniem, erotyzmem i fantazją.  Wielu mężczyzn szuka i uwielbia te cechy w kobietach, choć one same potrzebują znaleźć więcej przestrzeni do ich wyrażenia. Jeszcze nie rozumieją do końca seksualności swojej płci.  Blokują swoje libido, bo się go wstydzą i lękają. To efekt zniewalającego wychowania, którego przyszłe pokolenia nie doświadczą już w takiej skali.

Lilith nieuświadomiona, niewłaściwie ukierunkowana czyni kobietę przerysowaną, agresywną, dominującą w każdej sytuacji, rywalizującą zarówno z mężczyznami jak i kobietami. Jest uzależniona od kontroli i uprzedmiotowienia, ponieważ swoją wartość opiera na wywyższeniu lub poniżeniu w oczach mężczyzny (w domyśle „ojca”). Jest ona owładnięta Animusem.

Nie chodzi więc o to, by w odwrotności uczyniła siebie samowystarczalną i weszła w postawę „Zosi Samosi”.  Chodzi bardziej o zbudowanie wartościowych relacji wewnętrznych i zewnętrznych.  Różnice między kobietami i mężczyznami mają znaczenie nie tylko w postrzeganiu wzajemnej atrakcyjności, ale też odnajdywania swojego miejsca w społeczeństwie. Oznacza to, że w rozwoju osobistym kobieta dąży do uwolnienia swojej tożsamości, zbudowanej zarówno z cech uznawanych w kulturze za męskie jak i żeńskie. Łączy je w sobie w unikatowej kombinacji, co czyni ją wyrazistą. Niektóre kobiety w wyniku traum blokują swoją „miękką” stronę i wikłają w sztuczny konstrukt osobowościowy. Oczywiście wyrzeczona „miękkość” będzie drażnić w innych osobach, generując niepotrzebne konflikty.

Jak zwykle chodzi o równowagę. Kobiety przyjmują cechy – uznane w danej kulturze za typowe męskie (na przykład: decydowanie o sobie, ekspansja, wojowniczość, niezależność, samodzielność) – i wyrażają je na swój sposób, wzbogacając swą żeńskość. Analogicznie mężczyźni nie zatracają swej męskości, tylko wzbogacają ją o cechy Bogini  (na przykład: czułość, troskliwość, opieka nad dziećmi, wrażliwość, wyrażanie emocji).

Jeśli cechy żeńskie będą komunikować w sposób sprzeczny ze swoją naturą, mogą poczuć się – zupełnie niepotrzebnie – zniewieściali (gdyż mogą mieć przekonanie, iż wrażliwość równa się słabości). Jeśli będą wypierać się żeńskiej energii – ugrzęzną w tym okrojeniu i zamkną na obfitość przeżywania.

A przecież w każdym z nas istnieje in  i yang,  wewnętrzna Kobieta i Mężczyzna, którzy łączą się w większą całość – duszę, psychikę zintegrowaną. Ma ona swoją dynamikę, bo nasza indywidualność zawsze będzie wykraczać poza role, które wypełniamy, niezależnie od tego, czy inni uznają je za męskie, czy żeńskie. Wolność – jedno z obliczy Miłości – złamie każdy stereotyp, który krzywdził i więził  człowieczeństwo w danym aspekcie życia.

Osobiście uważam, że nie ma niczego wspanialszego od kultury partnerskiej, do której powoli dojrzewamy. Zarówno patriarchat jak i matriarchat są oparte na hierarchii płci, a zatem zaprzeczają nadrzędnej idei wolności i równości jednostek. Równość nie oznacza rzecz jasna identyczności, tylko korzystania ze wspólnego wachlarzu praw. Wciąż szwankuje to na przykład w pracy (kobiety na tych samych stanowiskach zarabiają mniej od mężczyzn), czy w wychowywaniu dzieci (tutaj mężczyźni są ograniczani).

Niektórzy argumentują, że mężczyźni są naturalnymi łowcami, co wynika z biologicznych i ewolucyjnych uwarunkowań, przenoszonych także na relacje z kobietami.  Z czasem jednak stają się coraz bardziej wyrafinowani, świadomi swych duchowych potrzeb.  Można zauważyć, że mężczyźni dojrzali i uczuciowi, którzy zapanowali nad popędem agresji, nie pragną kobiety podporządkowanej, tylko równie wyzwolonej,  z własnej woli pragnącej z nim współpracować.

Odnajdując w sobie siłę Lilith kobieta wyraża ją w harmonii, co oznacza, że nie walczy z mężczyzną, ani go nie kastruje, tylko wpływa nań swą mądrością i wspiera z miłości. Jednocześnie nie ma problemu z tym, żeby oprzeć się na ramieniu partnera i pozwolić mu działać po swojemu,  doceniając jego zdolności. Z drugiej strony, kobieta z uwolnionym żywiołem ognia nie zachowuje się jak dziewczynka, wymagając specjalnego traktowania i ochrony w każdej sytuacji. Przestaje być na przykład pasywna w łóżku, tylko bierze odpowiedzialność za swoją seksualność, potrafiąc rozbudzić pożądanie  i ukierunkować go ku obopólnemu spełnieniu. Nie boi się wyrazić swoich fantazji i potrzeb w domenie cielesności.

Lilith udaje się w podróż, poszukując własnego skarbu – szczęścia. Gdy już wie, co jej daje spełnienie i radość, jest temu wierna.  Tym właśnie różni się dorosłość od stanu umysłowego dziecka, która zazwyczaj nie wie, czego chce i co jest dla niego dobre. Tym samym jest podatne na sugestie i manipulacje otoczenia. Nie stawiając innym potrzebnych granic, łatwo wchodzi w rolę ofiary/niewolnicy.

Ludzie świadomi swoich cech budują związek  partnerski, we wzajemnym szacunku, który jest fundamentem zdrowej miłości i seksu. Potrafią wzbogacać swoją płciowość i motywować innych do takiego samego rozwoju. Żeby poznać możliwości swojej płci, nie wyrzekajmy się jej nonkonformistycznych przejawów, ale odpowiednio ukierunkujmy, ku miłości i fascynującej gry naszych dusz :).

❤

Farida Sorana

Jestem trenerką rozwoju osobistego i duchowości, pomagam w pracy z podświadomością i jej programami, obszarem cienia, snami, odnajdywaniem wewnętrznej nawigacji, osiąganiem celów życiowych. Więcej 

Chcesz umówić się na sesję telefoniczną ze mną? Napisz: farida.sorana@gmail.com 🙂