Photo by Pelipoer Lara on Pexels.com
Gdy wszystko wokół rozpada się jak domki z kart, tracisz grunt pod nogami i myślisz, że to klątwa. A potem rozumiesz, że w tobie jest niepoznana, złowroga siła niszczenia, nad którą nie panujesz. Możesz stracić pracę, związek, zdrowie. Próbujesz zaczynać od nowa, ale zaraz niewidzialna dłoń brutalnie kończy twoje starania. Apokalipsa wypełnia twoje życie i żadne modlitwy ani rytuały energetyczne nie działają, bo jak zatrzymać moc, która jest stworzona po to, by podważyć każdą iluzję, na której zbudowałeś swoje jestestwo ? I gdy zrezygnowany, zatrzymujesz się, bo już nic nie możesz zrobić, jesteś jak ofiara złapana w sieć Pająka. Sparaliżowany, owładnięty lękiem wchodzisz w stan, który przerażał od zawsze, śmierć i pustka, nicość. Niewiara w sens swojego życia, które tak się rozpadło, prowadzi do nicości w umyśle. Dotykasz esencji swoich lęków i potrzeb kontroli – niebytu.
I po latach zawieszenia, gdy nie masz nic do stracenia, bo od dawna zatracony jesteś.. odkrywasz, że w tejże przeklętej Pustce jest nie tylko śmierć, ale czai się też małe światełko. To dusza, która paradoksalnie z tej czeluści się wyłania. Ale, by mogła się przejawić, wszystko co było jej zaprzeczeniem musiało się rozpaść. Rozpad to otwarcie nowej przestrzeni, na zgliszczach starego życia. W tej czystce, nieśmiało kiełkuje pierwotne marzenie, o którym już dawno zapomniałeś, spychając skarb w ciemność, gdy zacząłeś realizować cudze oczekiwania i projekcje.
Z niebytu i mroków, jest już tylko jeden kierunek – Odrodzenie. Po tym, jak wszyscy wokół opuścili, łącznie z Bogiem, od którego żądałeś uzdrowienia i opieki, a który okazał się Niszczycielem, jedynym gruntem okazała się pustka, a w niej dusza, która ze śmierci pragnie obudzić się do życia. Wiedziony jej inspiracją, zasiadasz w końcu do aktu tworzenia. Początkowo nie wierzysz w swoje możliwości, a nawet je podważasz. Nic dziwnego, poznałeś moc od strony destrukcyjnej, jak więc możesz jej ufać? Ale… słyszysz uporczywą melodię w sobie, wiec nie masz wyjścia, coraz pewniej i zgrabniej uderzasz w klawisze, urzeczywistniając Plan w materii. Muzyka wypełnia ciebie, a ty wypełniasz swoją przestrzeń życiową. Pustka powolutku staje się pełnią. Już nie jesteś ofiarą Pająka. To ty jesteś Pająkiem, a sieć to królestwo, które masz odwagę tworzyć i co więcej, zapraszać innych do wspólnego tworzenia. I wiesz, że w tej nowej drodze nie zdradzisz siebie, bo przeszedłeś nicość – efekt oddalenia od duszy. Każda iluzja, w którą kiedyś wierzyłeś, okazała się śmiercią, drogą do pustki, ale właśnie dzięki niej, odkryłeś w mroku to, co najcenniejsze i niezniszczalne – swoje powołanie i prawdę.
Gdy życie jest zbudowane na lękach i pragnieniach fałszywej tożsamości, wtedy boska moc działa jak Niszczyciel. Gdy w końcu uwolnimy duszę, staje się Kreatorem. Gdy postępujesz zgodnie z twórczym talentem duszy, wtedy o dziwo, zaczyna pomnażać wszystko, czego się tknie twoimi rękoma. Ta sama moc, działająca wcześniej destrukcyjnie, potrafi być bogata w nowe konstrukcje, obfita. Ale to nie znaczy, że już nie doświadczysz zniszczenia. Świadomość, która się poszerza, będzie dążyć do niszczenia aktualnych granic ograniczających umysł.
Ostatnim zniszczeniem będzie śmierć fizyczna, ale to nie koniec… To ekspansja duszy i przejście do wymiaru ducha, z którego pierwotnie wyemanowała jako Niewiedza, i do którego wraca jako dojrzała świadomość. W duchu będzie siebie doświadczać i realizować dalej, w oparciu o wszystkie potencjały, które odkryła w materii. To jest jej unikalna specjalizacja w umyśle Boga, niepowtarzalna, nieskończona. Jej gwiezdna droga, jej muzyka, z której stwarzać się będziesz nieustannie.
❤
Farida Sorana
Jestem trenerką rozwoju osobistego i duchowości, pomagam w pracy z podświadomością i jej programami, obszarem cienia, snami, odnajdywaniem wewnętrznej nawigacji, osiąganiem celów życiowych. Więcej
Chcesz umówić się na sesję telefoniczną ze mną? Napisz: farida.sorana@gmail.com 🙂
Kategorie: duchowość i rozwój osobisty, przebudzenie, śmierć
Dobrze móc się odradzać czego życzyć można każdemu 🙂 Czasami jak Feniks z popiołów, czasami jak poczwarka z ziemi, każde jest inne i prowadzi nas ku dalszej drodze rozwoju duchowego. Fajnie napisane, dziękuję 🙂
nie mam daru ubierania w słowa tego, co czuję dlatego, z całego serca, dziękuję Ci, Farido, że zrobiłaś to za mnie i dla mnie
do usług <3
niestety, mimo, że w sieci uwarunkowań jest strasznie, nigdy nie doświadczyłam nicości, stanu kompletnej ciemności, totalnego zwątpienia, dna, od którego pozostaje już tylko się odbić; taka wegetacja, mimo szarpania się i prób w stronę nowego trwa latami;
co z tym zrobić?
no i dzięki Bogu, że nie doswiadczyłaś nicości 🙂 a co robić ? ja proponuję zacząć integrację siebie w wymiarze ducha i ciała, rozpoznać swoje potrzeby i potencjały , zacząć je wdrażać w życie, konkretnie, małymi krokami do przodu. Bo samo nic się nie zrobi.
i wcale nie będzie łatwiej 😉
Dziękuję <3, jakby wyjęte z mojej historii… Poczułam znów, że nie jestem sama w moich doświadczeniach pustki i nicości, ciągłości życia mimo wszystko i wreszcie….. poczucia mocy, która wszystko pokona, gdyż już nic gorszego, co było, nie może jej się przydarzyć. Niech MOC będzie z nami. moc, która jednoczy, spaja i daje wolność … od wszystkiego, co nam szkodzi <3
Super, super ale skąd się tam wzieła śmierć fizyczna jako efekt wyjścia z iluzji skoro śmierć fizyczna to jeden z elementów iluzji. Poza tym fajny artykuł, trochę możemy przyrównać to do odrodzenia feniksa z popiołu, który przyjął negatywne programy oraz to co przyniosło otoczenie wypierajac się wlasnego ducha. Następnie kiedy wszystko zawodzi, okazuje się iluzją i klamstwem zostaje sam nasz duch, zaufanie do sb samego plus wiara w kreacje naszego ducha, okazuje się że na takim fundamencie który jest pewny i jasny możemy budować całkiem niezle budowle, a co najlepsze nasz duch ma pole ekspresji poza nami i potrafi się materializowac i wplywac na otoczenie.
Nadal jednak istnieją programy, zwiedzenia w tym program zwany starzenie oraz smierc który poprzez wiarę, zbiorową projekcje jest wyzwalany w naszym DNA, kooejnymi tego typu falszywymi programami są cykle reinkarnacji czy astral majacy wpływ w naszym ziemskim eterze. Owszem sama swiadomosc bytu zlosliwego poszerza nasza wiedzę, ale informacje ze świata jeszcze wiekszej iluzji, klamstwa i manipulacji od upadlych istot ktore potrzebuja energi to nie jest dobry kierunek.
A jak widzimy wielu ma ich za nauczycieli, bożków, mistrzów, a te Archonty są przebiegle i taki czlowiek coto malo wie, wystarczy mu zapalic swieczke bez zapalniczki i każde wypowiedziane klamstwo staje się prawda bo ktoś sypnał kasą? Zapalił świeczkę bez zapalniczki 😀 cud! cud! olaboga
Nie dajmy się kochani robic w bambuko że jakaś tam śmierć istnieje bez naszej woli 😀
…Gdy życie jest zbudowane na lękach i pragnieniach fałszywej tożsamości, wtedy boska moc działa jak Niszczyciel. Gdy w końcu uwolnimy duszę, staje się Kreatorem. Gdy postępujesz zgodnie z boskim planem, zapisanym w duszy……jak go odczytać, ów boski plan zapisany w duszy. Co zrobić żeby go poznać, odczytać, zrozumieć aby móc dalej kreować swoją przestrzeń, siebie samego? Czy zawsze go odczytujemy czy możemy kroczyć przez życie nie poznawszy go? Ale wtedy chyba wszystko boli,życie boli!
Są ludzie, którzy wiedzą co mają robić i robią to. Są ludzie, którzy nie wiedzą i przebywają całą tę drogę. Mi to zajęło wiele lat. Pytasz jak to robić – mi pomogła praca ze snami, duchem i przestrzenią i tym teraz sama się zajmuję, ucząc innych. To proces, pozdrawiam serdecznie