Duchowość to sposób życia oparty na równowadze między JA i TY, rozumem i sercem. To poczucie własnej wartości i granic, przy jednoczesnym szacunku do drugiego człowieka i jego przestrzeni. Miłości starcza dla wszystkich więc nie trzeba agresywnie walczyć o uwagę ani deprecjonować bliźnich. Kierujemy się wtedy naszym własnym deficytem, a nie wewnętrzną obfitością. Nie chodzi też o to, by popadać w drugą skrajność – zgodę na bycie wykorzystywanym w imię źle pojętej pokory i poświęcenia. Miłość nie pragnie niczyjego cierpienia i wykorzystywania, tylko szczęścia obu stron relacji, dlatego złoty środek jest drogą prawdy