Dziś Wigilia Bożego Narodzenia. Chrześcijanie nazywają Syna Boga – Światło – Chrystusem, ale jest to rozwinięcie tego samego uniwersalnego archetypu boskiej męskości, która inspirowała i towarzyszyła ludziom od początku ich istnienia. Symbol Mesjasza, Zbawcy, przybierał różne formy i nazwy na całym świecie. Przykładowo, aspekty zbawiające świat, czyli przyczyniające się do zwycięstwa światła nad mrokiem (niewiedzy) reprezentują między innymi: Horus, Dionizos, Odyn, Sziwa, Mitra, Asklepios, Herakles itd. Chrześcijanie rozwinęli własną mitologię i nazwali Boga Zbawiającego imieniem Chrystus, który w swej istocie oznacza Mesjasza. Dla przykładu Asklepiosa nazywano Soterem – Zbawicielem.

W głębszej warstwie Mesjasz jest w każdym człowieku. To uniwersalne Światło – świadomość i wiedza, które poprzez ludzi przyczynia się do postępu na świecie. Natchnienie jest przejawem Ducha Bożego w człowieku, mobilizującego do czynienia dobra i niesienia pomocy wszystkim cierpiącym. Dlatego ludzkość, pomimo krzywd i zła, które czyni w stanie nieświadomości (niewiedzy), ostatecznie, podąża ku światłu. Zwycięża pragnienie dobra i rozwoju. Widzimy to  chociażby w historii naszej kultury – pełnej przemocy, jak i różnych filozofii usprawiedliwiającej zło. Aż do wykształcenia i wcielenia w życie konkretnych ideałów humanizmu, miłości i ochrony ciała przed krzywdą.

Proces zwiastowania i narodzin boskości w życiu jest uniwersalny, dlatego warto spojrzeć na czas świąt w sposób symboliczny, duchowy, a nie tylko pod kątem katolickich mitów.  Boże Narodzenie jest zwycięstwem światła w każdym człowieku. Z najciemniejszych nocy (nieświadomości) wyłania się nowa inspiracja i wiedza (Duch) by przejawić się na świecie. Człowiek jest zwornikiem Ducha i Materii.

Choinka jest symbolem boskiej żeńskości czyli rozświetlonego Życia i Materii. To symbol Ciała, które nosi w sobie światło Ducha (wiedzę i świadomość). Symbolizuje hierogamię boskości i cielesności, komunię Ducha w Ciele.  Matka Boska również symbolizuje cielesność (podświadomość) każdego człowieka, jako uniwersalna żeńskość. Jej odpowiednikami są Boginie rodzące zbawicieli z innych tradycji. Warto zaznaczyć, że to Bogini umożliwia ucieleśnienie Ducha, czyli Syna Bożego na świecie, bo jest świątynią, łonem, formą jego wyrażenia się. Jest doskonałą Pustką, w którą wchodzi Świadomość, czyniąc ją brzemienną Pełnią. Duch, który wypełnia łono Bogini (Ciało) w harmonii, wychodzi dzięki człowiekowi na świat, stając się Duchem uwolnionym, Mesjaszem, który może swobodnie kreować świat (Ciało dalsze, Materię).

Zwiastowanie jest inspiracją od nadświadomości, czyli Wyższej Jaźni – jądra istnienia, boskiego pierwiastka, ciała duchowego. On zapładnia sobą ciemność, czyli świat podświadomości (Ciała, łono Bogini) .  Innymi słowy – Wyższa Jaźń wchodzi w Niższą Jaźń, by mogła być „urodzona” czyli przejawiona poprzez Średnią Jaźń – człowieka na ziemi. Okres „ciążowy” to oczywiście przygotowania człowieka do nowego życia. Dojrzewanie wewnętrzne do zmian. Powtórzenie tej samej symboliki mamy w Gwieździe Betlejemskiej, która świecąc na niebie jest symbolem Wyższej Jaźni, wskazującej człowiekowi drogę do narodzin boskości (kreacji) w Materii.

Skutkiem jest zawsze natchnienie człowieka, do zmian w swoim życiu i na świecie. To może być słowo,  wiedza, działanie w jakimkolwiek obszarze istnienia. Nie trzeba się rozwijać duchowo, by przejawić Zbawcę w sobie. Ludzie niewierzący, którzy otrzymują inspirację z wyższych warstw świadomości, żeby coś użytecznego i nowego stworzyć, przechodzą ten sam proces ucieleśniania światła, co ludzie wierzący, którzy w praktyce duchowej jednoczą się ze swoim Duchem świadomie. Efektem u pierwszych i drugich jest inspiracja, kreacja, dzieło, które pomoże innym ludziom – fizycznie, psychicznie albo duchowo. Każdy z Was jest nieustannie inspirowany przez swoją Jaźń, gdy piszecie, gdy coś tworzycie, gdy uprawiacie sztukę, gdy pomagacie innym, gdy wymyślacie coś innowacyjnego, wreszcie, gdy kochacie drugiego człowieka 🙂

W każdym człowieku istnieje boskość – Jaźń, która w różny sposób inspiruje ego do działania. Czasem nowe życie rodzi się w bólach, ale nikt nie mówił, że narodziny są łatwe. Duch potrzebuje przestrzeni w życiu, a jeśli jej nie ma, to najpierw musi zniszczyć to co fałszywe i ograniczające. To symbolizuje najciemniejsza noc zimowa. Za to później jest radość z wolności i wiedzy, które człowiek nabył wychodząc (rodząc się) z okresów ciemnych swojego życia.

Życzę Wam wszystkiego najlepszego <3. W tym pięknym czasie uniwersalnych narodzin światła z mroków nocy, życzę Wam wsłuchania się w siebie, w swoje najskrytsze pragnienia miłości,  marzenia, natchnienia i inspiracje. One są przejawem Zbawcy w Was, gotowego do wyjścia na świat, do zmian i kreacji w Waszym życiu, jak i pośród ludzi. Światło zapala kolejne światła, inspiracja rodzi kolejne inspiracje <3

---

Farida Sorana

Jestem trenerką rozwoju osobistego i duchowości, pomagam w pracy z podświadomością i jej programami, obszarem cienia, snami, odnajdywaniem wewnętrznej nawigacji, osiąganiem celów życiowych. Więcej 

Chcesz umówić się na sesję telefoniczną ze mną? Napisz: farida.sorana@gmail.com